Ebû Ubeyd Busrî’ nin (k.s.a) Ramazanı

Hikâye ederler ki, Ramazan geldiğinde Ebû Ubeyd Busrî evinin bir odasına girip âile fertlerine kapıyı üzerine kilitlemelerini söylerdi. Sadece bir delik açar ve her gece o delikten içeriye bir ekmek bırakırlardı. Ramazan bayramı gelip odanın kapısı açılınca, o otuz ekmeğin odanın bir köşesine konulduğunu ve hepsinin öylece durduğunu görürlerdi. Ne yer, ne içer ne de uyurdu. Sadece taharetlenir ve namaz kılardı. Derler ki, Ebû Ubeydullah, bir zamanlar bir taya binerek gazâya gitti. Yolda tay düşüp öldü. Ebû Ubeydullah dedi ki:

— Yâ ilâhi! Basra’ya varıncaya kadar bu taycağızı bana ödünç ver. Tay dirilip hemen ayağa kalktı. Gazâ işi tamamlanıp Basra’ya dönünce oğluna:

— Tayın eyerini al, dedi. Oğlu da:

— Şu anda çok terli (eyerini almak doğru olmaz), dedi. Fakat o:

— Eyerini al ki, o tay ödünç alınmıştır, diye ısrar etti. Tayın sırtından eyer alınır alınmaz hemen düşüp öldü.

Allah Dostlarının Hayatından Memkıbeler Kıssalar, Hüseyin Okur, Semerkand Yayınları.